ADALET BOZULUNCA ZULÜM ARTAR

İnsanlık tarihi, bozulan adalet sonucu yaşanan ibretlik facia ve zulüm hadiseleri ile doludur. Bunun bedelini ödeyen, Antoine  Lavoisier(1743- 1794) Parisli zengin bir ailenin çocuğudur. Babasının etkisiyle, hukukçu olmaya yönelir. Ancak deneysel bilim ve araştırmaya olan merakı, çok geçmeden bir tutkuya dönüşür. Yirmi bir yaşında, Paris'in sokaklarını aydınlatma proje yarışmasında birinciliği alır, Fransız Bilim Akademisi'nce altın madalya ile ödüllendirilir.

Lavoisier'i unutulmaz yapan bir özelliği de nesnelerin kimyasal değişimlerini ölçmede gösterdiği olağanüstü duyarlılıktı. Bu özelliği ona "Kütlenin Korunumu Yasası" diye bilinen çok önemli bilimsel bir ilkeyi ortaya koymasıdır. Lavoisier’in kendi adıyla da anılan bu ilkesi:
“Doğanın tüm işleyişlerinde hiçbir şeyin yoktan var edilmediği, tüm deneysel dönüşümlerde maddenin miktar olarak aynı kaldığı, elementlerin tüm bileşimlerinde nicel ve nitel özelliklerini koruduğu gerçeğini tartışılmaz bir aksiyom (Doğruluğu apaçık belli olan) olarak ortaya sürebiliriz demiştir ve modern kimyanın temelini atmıştır.”

1794'te solunum üzerinde deneylerini yapmakta olduğu bir sırada, Lavoisier, Devrim mahkemesince tutuklanır. İki suçlamaya hedef olmuştur:

Devrim karşıtı olarak karalanan aristokrasiyle ilişkisi ve vergi toplamada yolsuzluk.(Lavoisier topladığı vergilerin küçük bir bölümünü laboratuvar deneyleri için harcamıştı).

Lavoisier'yi kurtarmak için dostları mahkemeye koşmuştu ama tanık olarak bile dinlenme gereği duyulmadı. "Yurttaş Lavoisier'in çalışmalarıyla Fransa'ya onur sağlayan büyük bir bilgin olduğunda hepimiz birleşiyor, bağışlanmasını diliyoruz" dilekçesiyle başvuran günün seçkin bilim adamlarına, yargıç Jean-Baptiste Coffinhal'ın verdiği yanıt kesin ve çarpıcıdır: "Cumhuriyet'in bilginlere ve kimyacılara ihtiyacı yoktur! Adaletin seyri ertelenemez" Galileo yaşamının son on yılını Engizisyon'un göz hapsinde geçirmişti. 

Lavoisier'in sonu daha acıklı olur; 51 yaşında iken, "devrim" adına kafası giyotinle kesilir. Lavoisier, boynunun vurulmasını beklerken kitap okuyordu. Cellat, onu giyotine götürmek için yanına geldiğinde, Lavoisier nerede kaldığını unutmamak için okuduğu sayfa arasına bir kitap ayracı koyarak giyotine yürümüştür.
 
8 Mayıs 1794 tarihinde idam edildi. Ölümünden 1.5 yıl sonra Hükümet tarafından suçsuzluğu kabul edilerek itibarı iade edildi. Ondan kalan eşyaları dul eşine teslim edildi. Ölümünden yüzyıl sonra Paris de heykeli dikildi. 

Onu idama mahkum eden yargıç Coffinhal tepki döneminden sonra Ağustos ayında tutuklandı ve 6 Ağustos 1794 yılında giyotin ile idam edildi…

Adalet tarih boyunca insanlığın en yüce değeridir. Adalet hava gibidir varlığında fark edilmez. Bozulduğunda toplum, bunalır, huzur kaçar ve insanlar boğulmaya başlar…

"Bırakın Adalet Yerini Bulsun İsterse Kıyamet Kopsun."  Roma İmparatoru ve ABD Başkanına mal edilse de, sözün doğruluğu tartışılmaz.
Zekeriya HERDEM 15.12.2022 ANKARA