60 YIL ÖNCE SIZIR VE ORTAOKULUN AÇILMASI

1960’lı Yılların başında ilkokula başladığımda, Sızır Kasabası tarım ve hayvancılıkla geçimini sağlıyordu. Her evde bir çift öküz, at ve nadiren manda bulunuyordu. Ortalama her ailenin birkaç inek 15-20 koyun ve keçisi ile kümes hayvanları vardı. Belediye’ye ait bir kamyon ve kamyondan bozma bir otobüs ile iki de traktörden başka motorlu vasıta yoktu. Elektrik henüz gelmemişti.

Kasabada okul camii ve birkaç evin dışında evlerin tamamı toprak damlıydı. Üç kuşağın bir arada yaşadığı geniş ailelerdi. Herkesin sosyal yaşantısı ve gelir seviyesi birbirine yakındı. Gaz lambasının ışığı ders çalışana, örgü ve dikiş yapana yetmezdi. Çarıktan lastik ayakkabıya, tel dolaptan buzdolabına geçiş dönemiydi. 

Kışın evlerde, yün işi, kirmen eğirme, örgü, ıstar tezgâhında, kilim ve heybe dokunurdu. Keçi kılı da benzer işlemlerden geçerek çul- çuval ve hurç olurdu. Kadınlar bir araya gelerek, dikiş ve örgü işleri yapılırdı. Bazı kadınlar, uzun halk hikâyelerini manileri ile ezberden anlatırlardı.   

Akşamları, akraba ve komşuların bir araya geldiği her kabilenin bir “Odası” vardı. Odalar da genelde askerlik, savaş anıları, çobanlık, kurt ve ayı saldırıları, ormandan ağaç, odun taşıma ve zirai çalışmalar konuşulurdu.

Kasabada öğretmen ve astsubay dışında memur yoktu, onlar da yatılı olarak okumuşlardı ve yaşam kaliteleri yüksek, giyim kuşamları düzgündü. İlkokul dışında okul bulunmadığından, okumak için ilçe ve illerde barınma sorunu vardı. 

İlkokul son sınıfta, Ortaokul açılması için çalışmalara başlandı, bu hepimizi umutlandırdı. Ortaokul için küçük çayır tahsis edildi. Temel atıldı, herkes yardım ediyordu. Belediye ilanıyla, halk kağnı ve at arabası ile seferber olarak okulun taş ve kumunu bir günde taşıdı. 

Bizler 1967’de İlkokulu bitirdik, yaz geçti okul binası yetişmemişti. Belediye Başkanı Osman Tamer, belediye binasını okula tahsis etti. Belediye hizmetleri bodrumdaki iki odaya sıkıştı. Daha önce mezun olan öğrencilerle birlikte üç sınıfa kayıt yapıldı. A ve B şubeleri belediyede, C şubesi kahvehanede öğrenime başladı.

Başlangıçta üç öğretmen vardı, eksik kalan dersler ilkokul öğretmenleri ile tamamlandı. İlkbaharla birlikte Müdürümüz Eşref Akova bazı derslerde ve boş zamanlarda, kazma kürek bizlerle okulun bahçesini tanzim ediyorduk. Okul binası yapılmıştı ancak önünde, arkasında çayıra müdahale olduğundan merdivenlere kadar tarlaydı. Müdürümüz önce Kumartaş deresinin ve Şelaleye giden suyun yataklarını düzeltti. Bu iş kolay olmadı tarla ve mal sahipleri itiraz ettilerse de Eşref Akova cesaretle okul bahçesinin bu günkü sınırlarını belirledi.

Ortaokulun disiplini sıkıydı, müdürümüz bahçe düzenlemesi, ağaç dikilmesi bahçenin ihatasını bizlere yaptırıyordu. Bu dönemde “Sızır Postası” gazetesini Türkçe Öğretmenimiz İsmet YILDIRIM çıkarıyordu. Zarflama, adres yazma ve dağıtımı biz öğrencilerce yapılıp, yurtiçi ve yurt dışındaki adreslere posta ile gönderiliyordu. Gazeteyi Sızır’lı Mehmet Kaplan Kayseri de basıyordu. Sızır Postasından sonra başka gazete çıkarılamadı. 

Sızır Ortaokulu 1967 de açıldı bizler ilk öğrencileriyiz 3 şubede 125- 130 civarı öğrencisi vardı. Mezun olurken tek şube vardı sanırım 38 öğrenci olacak. Mezuniyette bitirme sınavı vardı ben ve birçok öğrenci bütünlemeye kaldık, doğrudan mezun olan 8 öğrenciydi. Eğitimin kalitesine bakar mısınız? Sızır gibi yeni açılan bir okulun eğitim seviyesini düşününce eğitimin düştüğü seviye maalesef çok kötü. Bu okul sayesinde bizim kuşağımız okuyarak meslek sahibi oldu. 

Sızır’ın gelişmesi ve kültür seviyesinin yükselmesinde Ortaokul önemliydi. 

Emeği geçen, Belediye Başkanı Osman Tamer ve okul aile birliği üyeleri; Duran Köse, Abdullah Gülcemal, Şevki Göksu ve Halil Herdem’i (babam) rahmet ve saygıyla anıyorum. 21.02.2022 ANKARA