Şöyle bir dua okumuştum: Allah seni "insan'a " rast getirsin oğul...

Değerli dostlar,
Hayatın içinde içimizi ısıtan ne hikayeler var. Güzel insanlar var, onların dokunduğu canlar var.
Bunlarla ilgili beni olumlu olarak etkileyen ve sizlerin de beğeneceğinizi düşündüğüm bir kaç tanesini burada sizlerle paylaşmak istedim...

Sedat Durgut yazmış:
Bugün emekli bir postacıdan gerçek bir anı dinledim.
70’li, 80’li yıllar. Anne okuma yazma bilmiyor. Çaycuma’da köyde yaşıyor. Oğlan (uşak) İzmir’de asker. Bir mektup yazıyor annesine “anacım böreğini özledim” diyor. Mektup “er mektubu görülmüştür” kaşeli. Annesine mektubu ulaştırıyorlar.

Okuyorlar. Ana yüreği hemen yapıyor böreği. Postahaneye geliyor yavrum soğumadan yesin böreği diye de tembih ediyor. Postacılar konuyu biliyor. Mektubu kendileri okumuş zaten.

O zamanlar diyor emekli postacı biz tüm Türkiye’ye anında ulaşıyoruz. İzmir’deki postahaneyi arıyorlar. Parası bizde hemen gidip bir börek yaptırın askere teslim edin. Derhal görev yerine getiriliyor.

3-4 ayda mektup geldiği zamanlar tabi. Birkaç ay sonra askerin mektubu geliyor. Anacım o ne güzel börekti öyle. Geldiğinde hala sıcacık dumanı tütüyordu….
İyilikle kalın.

 
***
“Ne kadar yaşadığımız değil, Nasıl yaşadığımız önemlidir”...
James Balley
İzmir’in Karabağlar ilçesine bağlı Kavacık köyünde yaşayan 45 yaşından sonra resim dersi almış kendi isteğiyle...
Engelli olması ona engel olmamış, İlk sergisini açtığında resimleri kendisinin yaptığına kimseyi inandıramamış, şimdi gidemediği ve göremediği yerleri hayal ederek çizmeye başlamış..
“Resim benim için bir rehber oldu” demiş...
* Meryem Düzgün Kaya



***
Kimseye laf anlatmak, çekişmek didişmek ve haklı çıkmaya çalışmak gelmiyor insanın içinden.
Baktın olmuyor, "her ruh kendi yolculuğunda" deyip konuyu kapatıyorsun kafanda...
Beklenti yok, hayâl kırıklığı yok, insanlara fazla anlam yüklemek yok...
Sakin, durgun su gibi oluyor insan.
Suyu bulandırmak isteyenleri de, sessizce çıkarıyorsun hayatından..
“Yorgunluk” değil, “olgunluk” diyorlar buna... 

 Yavuz ŞEN