Peygamberimin incileri deyince hayatında iz bırakan hanımlardı aklıma gelen. Amine annemizi düşündüm. Bir nur yumağını, sinesinde saklayan ve dünyaya bahşeden, nurlu hanım annemizdir o. Amine, gönlü emin, kalbinde korku olmayan demekti. Bir anne düşünün, kâinatın önderi ve yetimlerin en güzeline gebe.
Peygamberimizin incileri deyince, Halime anneydi aklıma gelen. O peygamberimize iki yıl süt verdi, peygamberimiz onu bir ömür vefa ile yâd etti. Halime annesinin, kardeşi Halenin sesini ona benzetti de, ona dahi ikramda kusur etmedi.
Peygamberimizin incileri deyince Hz. Hatice’ydi aklıma gelen. O eşinin arkasında dimdik bir dağ gibi kuvvetli, bir okyanus gibi engin, vakur, bilgili, bir pamuk tarlası gibi yumuşak ve şefkatli duruşuyla ümmetinin hanımları için ne güzel bir örnekti. Hz. Hatice’nin varlığıdır, ümmetinin hanımları için mutluluk reçetesi.
Peygamberimizin incileri deyince, mübarek kızlarıydı aklıma gelen. Zeynep, Ümmü Gülsüm, Rukiye, ve babasının küçük annesi, cennet hanımlarının efendisi, saçının teline kurban olduğum Hz. Fatıma. O, Hz. Alinin can yoldaşı, Peygamberimizin, gözünün bebeği torunları Hz. Hasan ile Hz. Hüseyin’in baş tacı.
Peygamberimiz sultanımız, iki cihanda muradımız, refiki alaya teşrif etmek üzereyken, sağanak misali ağlayan ve yürek yangını ile Hz. Ömer’e koşup da ‘’Ya Ömer onu nasıl verdiniz toprağa’’ diyerek ciğerleri pareleyen o. Ve o değil midir ebedi diyara, Babacığının ardından gideceğini duyunca, yaşlı gözlerin içi gülen… Hz. Fatıma dır, ümmetin hanımlarına, ölümü sevdiren…
Peygamber’imin incileri deyince Hz. Aişe validemizdi aklıma gelen. Can dostu Hz. EBU Bekir in can yarısıdır Aişe. İki dost gönlü birbirine daha da perçinleyen, sevimli bir emanettir Resul’e. Yaşı küçük ilmi büyük âlime. Sevgiyle beraber nazı, aşk ile birlikte paylaşmayı ve eşine hem yar ve hem de yaren olmayı, o öğretti ümmetin kerimelerine.
Peygamberimin incileri deyince Hz. hafsa idi aklıma gelen. Peygamberimin cengâveri Hz. Ömer’in ciğer paresi, babası gibi onurlu vakur valide. Donanımlı kadın olmak, onun öğretisidir bilene.
Zeynep bin ’ti Huzeyfe, ihtiyaç sahiplerinin annesi denilen, ümmet hanımlarına hayır hasenatın önemini öğreten bir cömertlik nişanesi. Ümmü Seleme, Zeynep bin’ ti caş, Hz. Safiyye, kölelerin azatlısı, İbrahim’in ve ümmetin annesi Meryem, Hz. Sevde, ve Hz. Meymune… Aile hayatını bizlere rehber kılan, ümmete yön veren Hadislerimizin, hanım şahitleri Peygamberimin nadide incileri.
Peygamberimim incileri deyince, ümmetinin çocuklarıydı aklıma gelen… Bir gülüşleriyle baharı getiren, bir damla gözyaşıyla hüzün rüzgârları estiren, dünün hayalleri, bugünün emekleri, yarının ümitleri, ümmetinin çiçekleriydi. Onlar da bize emanet Yaradan dan ve yar dan şefaat.
Peygamberimin incileri deyince, ümmetinin kadınlarıydı aklıma gelen. Haticeler, Fatmalar Ayşeler, Peygamberimize tabi olan ve ahir zaman girdabında, onun sünnetine tutunarak mücadele verenler. Yuvayı yapan bir kuş olmayı Hz. Hatice den, ilimle boyanmayı Hz. Aişe den, büyüğüne vefayı Hz. Fatıma dan öğrenmeli ve uzaklarda aramamalı misalleri.
Bu gün farklı yollarda, ama aynı istikamete giden, mümin ve mümine kardeşler, uzak değil ne cennet ne cennettik hanımlar ve ne de gönüllerin sultanı İslam’ın güneşi peygamber.
Suyu üç yudumda içmek kadar…
Sofradan aç kalkmak kadar,
Gece teheccüte kalkmak kadar…
Günahlardan hicret etmek kadar,
Yoksulu sevmek yetimi gözetmek
bütün çocuklara özenmek kadar,
Zulüm gören, haksızlığa uğrayan
din kardeşine, sahip çıkmak kadar,
Güzel hasletler ve umut kadar yakın…
Ve bahar kadar yakın bizlere…
Ama niyetlenmeli önce, iyi bakıp, güzel görmeye… O vakit şenlenir böylece bütün meclisler. Bir ALLAH’A inanan, aynı Resule sevdalanan yürekler kaynaşsın, inancımız şahlansın, çünkü;
Peygamberimiz, bizlere bir salavat kadar yakın…
FACEBOOK YORUMLAR